Άγιον Όρος

Ιστορία
Η χερσόνησος του Αγίου Όρους κατά την προχριστιανική εποχή ονομαζόταν Ακτή ή Άθως. Το όνομα Άθως το πήρε από το ομώνυμο όρος που υπάρχει σ’ αυτή και έχει ύψος 2033 μέτρα. Κατά την πρώτη εκστρατεία των Περσών εναντίον της Ελλάδος (491-490 π.Χ.) ναυάγησαν, λόγω σφοδρής θαλασσοταραχής, τα 300 πλοία του γαμπρού του Ξερξη Μαρδονίου στο ακρωτήριο του Άθω και έτσι ματαιώθηκε η εκστρατεία.  Μετά από δέκα χρόνια (481-480 π.Χ.) έγινε η δεύτερη εκστρατεία των Περσών εναντίον της Ελλάδος και της Ευρώπης. Ο Ξερξης, που ήταν ο ίδιος επικεφαλής της εκστρατείας αυτής, για να αποφύγει τον περίπλου του Άθω, φοβούμενος μήπως έχει και αυτός την ίδια τύχη με τον Μαρδόνιο, έκοψε τη χερσόνησο Ακτή στο στενότερο μέρος της και έτσι πέρασε τα πλοία του στη νότια Ελλάδα. Αρκετές πληροφορίες για τις πόλεις και τους κατοίκους τής χερσονήσου Ακτής μάς δίνουν οι ιστορικοί Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Σκύλαξ κ.ά. Έτσι από αυτούς πληροφορούμαστε για τις πόλεις του Άθω: τη Σάνη, το Δίον, την Ολόφυξο, την Ακρόαθω ή Ακροθώους, τη Θύσσο, τη Χαλανδρία, την «Ουρανίαν Πόλιν» (Ουρανούπολη), την Κορασία. Οι πόλεις αυτές ήταν διοικητικά αυτόνομες με ιδιαίτερη Βουλή και Ταμείο. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις οι αποφάσεις της Βουλής υποβάλλονταν στην κρίση του Δημου και ο λαός είχε τον τελευταίο λόγο.

Ο Άθως ως μοναστικό κέντρο
Από τα πρώτα χρόνια της διαδόσεως του Χριστιανισμού το κήρυγμα του Ευαγγελίου μεταδόθηκε και στους κατοίκους της χερσονήσου του Άθω. Η παράδοση μάλιστα αναφέρει ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε εδώ τρεις ναούς προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου. Έναν από αυτούς τον έκτισε στο κέντρο της χερσονήσου, στη θέση όπου είναι σήμερα ο Ναός του Πρωτάτου, στις Καρυές. Από την εποχή αυτή φαίνεται ότι σιγά-σιγά αρχίζουν να έρχονται και να εγκαταβιώνουν στην είσοδο της χερσονήσου μοναχοί, να κτίζουν μοναστήρια και να οργανώνονται σε μοναστική κοινότητα. Κατά τον 7ο, 8ο και 9ο αιώνα έχουμε πλέον οργανωμένο μοναχισμό στον Άθωνα. Ο όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης θεωρείται από τους παλαιότερους γνωστούς μοναχούς που ασκήτεψαν στον Άθωνα. Ασκήτεψε σε δύσβατη περιοχή του Αγίου Όρους 53 χρόνια. Σε όραμα η Παναγία του υπέδειξε τον τόπο ασκήσεως αλλά και την ιδιαίτερη προστασία Της προς τους μοναχούς του Αγίου Όρους (MountAthos 360).


Τα μνημεία του χώρου είναι τα εξής: 
(Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού)

(Για να δεις όλα τα μνημεία, κάνε κλικ εδώ)


Τι είναι το άβατο του Αγίου Όρους;

Ο Π. Χαράλαμπος γράφει "στο Άγιον ΄Ορος δεν επιτρέπεται να εισέλθει γυναίκα. Αυτό λέγεται άβατο. 

Το άβατο κατοχυρώθηκε με αυτοκρατορικά χρυσόβουλα, πατριαρχικά σιγγίλια, με σουλτανικά φυρμάνια, με άρθρα διεθνών κανονισμών, με όλα τα ελληνικά Συντάγματα και με νομοθετικό διάταγμα. ( Φ.Ε.Κ. 268/28.9.1953 ). Η γυναίκα απαγορεύεται να πάει στο Άγιον Όρος, όχι γιατί υποτιμάται το φύλο, ίσα ίσα τιμά το Άγιον Όρος την Υπεραγία Θεοτόκο, δια της οποίας ενηνθρώπησεν ο Υιός και Λόγος του Θεού. Εξ άλλου και το Άγιον Όρος ονομάζεται και « Περιβόλι της Παναγίας ». 

Αυτό γίνεται για να μπορούν οι Μοναχοί, απερίσπαστοι να προσεύχονται νύχτα και ημέρα και να δοξολογούν τον Θεό. Για αυτό στο Άγιον Όρος δεν απαγορεύεται μόνο η παρουσία της γυναίκας, αλλά και όπως λέει ο γέρων Γεδεών , « παντός θήλεως εμψύχου, λογικού ή αλόγου ,ημέρου και τιθασσευομένου ». Το ίδιο πράγμα μου είπε κάποτε και ένας Ρουμάνος ασκητής που μένει στη Ρουμανική Σκήτη, πιο κάτω από τη Μεγίστη Λαύρα. « Αγράμματος είμαι. Τι να σας πω » . Όταν τον ρωτήσαμε μαζί με άλλους 2 φοιτητές γιατί δεν έρχονται γυναίκες στο Άγιον Όρος, απάντησε με όλη την απλότητα : « Παιδιά μου. Το αλάτι βγαίνει από το νερό , αλλά αν πέσει μέσα στο νερό, λειώνει και χάνεται. Έτσι και οι μοναχοί γεννιούνται από τις γυναίκες που είναι πλάσματα του Θεού , όπως όλοι οι άνθρωποι, αλλά αν πέσουν μέσα στις κακές γυναίκες , διαλύονται και χάνονται ». 

Αυτά μας είπε, γιατί ήθελε να τονίσει την αγνότητα και παρθενία των μοναζόντων. Επίσης στο Άγιον Όρος λέγεται ότι όταν η Πλακηδία, κόρη του Μεγάλου Θεοδοσίου ( 379-395 μ. Χ. ) θέλησε να έλθει στη Μονή Βατοπεδίου, άκουσε φωνή: « Τί θέλεις εσύ εδώ; Εδώ είναι μοναχοί. Εσύ είσαι γυναίκα, γιατί δίνεις στον εχθρό αφορμή να τους πολεμά;». Στο σημείο εκείνο , που ακούστηκε η φωνή, αγιογραφήθηκε εικόνα της Παναγίας και υπάρχει μέχρι σήμερα ακοίμητη κανδύλα. Η εικόνα αυτή ονομάστηκε ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΡΙΑ" ("Διακόνημα").



ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Ο ακόλουθος σύνδεσμος σου προσφέρει τη δυνατότητα να περιηγηθείς εικονικά και να γνωρίσεις το Άγιον Όρος: http://mountathos360.com/eikonikes-perihghseis-360/


ΦΩΤΟΘΗΚΗ:






Άγιον Όρος & Τέχνες...
Ο Φώτης Κόντογλου, ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της γενιάς του '30 είχε επισκεφθεί το Άγιον Όρος που ως χώρος καλλιτεχνικής έκφρασης τον επηρέασε βαθύτατα. Έτσι, το 1963 δημοσιεύει στο περιοδικό "Νέα Εστία" το κείμενο με τίτλο "Καλοκαίρι στο Άγιον Όρος". Παρακάτω παρατίθεται απόσπασμά του:

"Στ’ Άγιον Όρος πήγα πολλές φορές. Την πρώτη φορά κάθησα παραπάνω από δυο μήνες κ’ έκανα γνωριμία με πολλούς πατέρες και λαϊκούς, γιατί υπάρχουνε εκεί πέρα και αγωγιάτες αρβανίτες, παραγυιοί και γεμιτζήδες που φορτώνουνε κερεστέ στα καράβια. Στη Δάφνη, που είναι η σκάλα που πιάνουνε τα βαπόρια, βρισκόντανε και κάτι ψαράδες κοσμικοί, κ’ εκεί γνωρίσθηκα με τρεις Αϊβαλιώτες και περάσαμε πολύ έμορφα. Από κει πήγα στις Καρυές, μα δεν κάθησα πολύ, γιατί γύρευα θάλασσα. Πήγα στο μοναστήρι των Ιβήρων μαζί με ένα γέροντα που πουλούσε βιβλία στις Καρυές και που τον λέγανε Αβέρκιον Κομβολογάν. Σ’ αυτό το μοναστήρι κάθησα κάμποσο. Πιο πολύ με τραβούσε ο αρσανάς, δηλαδή το μέρος που βάζουνε τις βάρκες και τα σύνεργα της ψαρικής.

Άφησα τα γένεια μου, τα ξέχασα όλα και γίνηκα ψαράς. Έτρωγα, έπινα, δούλευα, κοιμώμουνα μαζί με τους ψαράδες που ήτανε όλο καλόγεροι, οι πιο πολλοί Μπουγαζιανοί, δηλαδή από τα μπουγάζια της Πόλης. Τί ξέγνοιαστη ζωή που πέρασα! Ιδιαίτερη φιλία έδεσα με τρεις. Ο ένας ήτανε ως εικοσιπέντε χρονώ, καλή ψυχή, φιλότιμος, στοχαστικός, πρόθυμος στο κάθε τι κ’ είχε καλογερέψει από μικρός: τον λέγανε Βαρθολομαίο. Ο άλλος ήτανε ως σαράντα χρονών, ψαράς από το χωριό του, κοντόφαρδος, απλός, ήσυχος, λιγομίλητος, άκακος, «πτωχός τω πνεύματι», ταπεινός και τον λέγανε Βασίλειο. Ο άλλος ήτανε γέρος σον τον άγιο Πέτρο, γελαζούμενος, χωρατατζής και τον λέγανε Νικάνορα"  ("Πεμπτουσία")
(Για να διαβάσεις ολόκληρο το κείμενο κάνε κλικ εδώ).



Διαδικτυακές Πηγές



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου